Paczuszka z Islandii

 Otrzymałam od Ewy z Mini Iceland paczuszkę z Islandii. 

W paczce były zamówione kłębuszki wełny  Plotulopi i katalogi z wzorami na lopapeysy.

I jeszcze słodka niespodzianka Islandzka czekolada.

 Oczywiście zaczęłam od spróbowania czekolady, przepyszna i taka podwójnie pyszna, bo od mojej blogowej koleżanki i z samego serca Islandii. Potem dobrałam się do katalogów ze swetrami. Co Ewa znalazła, najlepiej opowie sama: " Jejku, co ja znalazłam dzisiaj! Byłam w najlepszym wełniarskim sklepie na Islandii po wełnę i książki i wyszperałam coś niesamowitego! Książkę za wzorami wydrukowaną na grubym, makulaturowym papierze z kolorowymi zdjęciami i to w języku angielskim, a nie islandzkim. Wydanie jest przepiękne, aż żałowałam, że mam już tę księgę i nie opłaca mi się kupować drugiej (choć mam w innym wydaniu). 

 I teraz mam w głowie dużo pomyslów, i chyba nie wydziergam Astrid dla siebie, mam ochotę wydziergać coś nowego i oryginalnego. Jest kilka wzorów w tym katalogu, które posłużą mi za inspirację. 

 A to wełenka, którą zamówiłam Plotulopi na sweterek Hildur.

Pierwsze wrażenie jest piękna, cienka, lekko szorstka i pachnie jeszcze łąkami Islandii.

Zaczęłam, więc próbkę i po nabraniu kilku oczek nitka mi się przerwała, popatrzyłam uważnie na opis Hildur i zaczęłam delikatniej, chociaż ścisło.

Wydziergałam małą próbkę, ale potem zaczęłam nad nią pracować, ciągnąć wzdłuż i wszerz i trzyma się. W sumie to zastanawiające zjawisko fizyczne, nie wiem na jakiej zasadzie to działa, chyba krótsza długość na jaką może się nić rozciągać zabezpiecza przed rozwarstwieniem. 

 Ciekawi mnie dzierganie z plotulopi, będzie trudno zacząć ładnie, bo nie można naciągać nici za mocno, ale może zacznę od łańcuszka luźnego na szydełku, jeszcze przemyślę. Będę się ściśle trzymała wzoru i będę pisała jak mi idzie.

 Jednak na razie sweterek Hildur zaczeka w kolejce, bo niedługo porwie mnie nowy projekt dziergany z Ewą z Mini Iceland. A oto mała podpowiedź. Zainteresowanych odsyłam na bloga Ewy już w czerwcu. 

Liścik do Marysi: Ząbek za ząbkiem zbliżam się do końca szala.